Bilindiği üzere, bankaların etkin bir risk yönetimi açısından, tasıdıkları risk düzeylerine,
risk istahlarına ve risk alma kapasitelerine bağlı olarak kullandırdıkları krediler ile bu krediler
karsılığında alacakları teminat türleri ve düzeyleri arasında makul bir iliski kurmaları
beklenmektedir. Kredi ve teminat düzeyi arasındaki iliski uluslararası finans literatüründe “Loan
to Value (LTV)” olarak bilinen ülkemizde de “kredinin teminata oranı (KTO)” olarak
adlandırılan oran aracılığıyla kurulmaktadır. Bu çerçevede, 5411 sayılı Bankacılık Kanununun 43
üncü maddesinde verilen yetkiden hareketle Bankacılık Düzenleme ve Denetleme Kurulunun
16.12.2010 tarihli toplantısında alınan 3980 sayılı Karar ile, 1 Ocak 2011 tarihinden itibaren
- Konut edinmeleri amacıyla tüketicilere kullandırılacak krediler ile konut teminatı altında
kullandırılacak tüketici kredilerinde, kredi tutarının teminata konu olan gayrimenkulün değerinin
% 75’ini,
- Ticari gayrimenkul alımı amaçlı kullandırılacak ticari kredilerde ise kredi tutarının teminata
konu olacak gayrimenkulun değerinin % 50’sini asmaması kuralı getirilmis ve bu sınırın
belirlenmesinde esas alınacak teminata konu olan konutların ya da ticari gayrimenkullerin
değerinin Kurulumuz veya Sermaye Piyasası Kurulu tarafından yetkilendirilmis değerleme
sirketlerince tespit edilmis olmasının zorunlu tutulmasına karar verilmistir.
Kamuoyuna saygıyla sunulur.
